کد مطلب:276370 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120

علم آن حضرت
در بحث حكم آن حضرت به حقّ، مطالبی كه بر این معنی دلالت داشت، گذشت. و در كمال الدین از حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام منقول است كه فرمود: علم به كتاب خدای - عزّوجلّ - و سنّت رسول او، در قلب مهدی ما رشد می كند، هم چنان كه گیاه به بهترین وجه می روید. پس هر كدام از شما باقی بماند تا او را دیدار نماید، هنگام دیدنش عرضه بدارد: سلام بر شما ای اهل خانه رحمت و نبوت و كانون علم و جایگاه رسالت! [1] .

و در بحار از نعمانی به سند خود از حضرت جعفر بن محمد صادق از پدرش از



[ صفحه 187]



حضرت حسین بن علی علیهم السلام روایت كرده كه: مردی به خدمت امیر المؤمنین علی علیه السلام رسید و به آن جناب عرضه داشت: یا امیر المؤمنین! ما را از مهدی خودتان آگاه سازید. فرمود: هرگاه قرن ها و نسل های متمادی منقرض و مؤمنین كم شوند و یاران حقّ از میان بروند، پس همان جا است.

عرض كرد: یا امیر المؤمنین! این مرد از كدام طایفه است؟ فرمود: از بنی هاشم، از برترین قلّه های نژاد عرب و دریایی كه به هنگام ورود توفنده است، و جفا شده از طرف اهلش، و هنگام بی صفایی او كانِ صفاست، هرگاه مرگ هجوم آورد او را ترسی نیست؛ و اگر به مؤمنین صدمه ای رسد او نمی گذرد، و در میدان نبرد و رزم قهرمانان، عقب نشینی نمی كند، دامن همّت بر كمر می زند، شیری كه دشمنان را درو كند، زخم زننده نیرومند به مخالفین، و شمشیری از شمشیرهای خداوند، بزرگی پرخیر كه در خاندان باعظمت ریشه دارد. پس مبادا كسی كه فتنه جوست - كه اگر سخن گوید بدترین گوینده و هرگاه سكوت كند، فسادها در خاطر می پروراند - چنین كسی مبادا تو را از پیروی [بیعت] او باز دارد.

(سپس به توصیف مهدی علیه السلام پرداخت و فرمود:) از شما پناه دهنده تر است [یا بخشنده تر است] علمش از شما بیشتر و در صله رحم و پیوند خویشاوندی از همه تان كوشاتر است.

بارخدایا! با تحقق بخشیدن بیعت او غم و اندوه را از میان بردار و پراكندگی امت را به سبب او جمع گردان، پس اگر خداوند راه دیدارش را برایت گشود، تصمیم خود را قطعی كن و اگر توفیق لقایش نصیبت گردید دیگر به سوی هیچ روی مكن، و چون به دامنش دست فكندی دیگر از دست مده. آن گاه اشاره به سینه خود كرد و با آه كشیدن، شدّت اشتیاق خود را بازگو نمود. [2] .

می گویم: بعضی دلایل بر این مطلب در فصل های پیشین گذشت، و بعضی دیگر ان شاء اللَّه در كشف علوم خواهد آمد.



[ صفحه 188]




[1] كمال الدين: 653:2.

[2] بحار الانوار: 115:51؛ مترجم گويد: مؤلف بزرگوار بعضي از واژه هاي اين حديث را - به نقل از مجلسي - توضيح داده كه با منظور كردن آن معاني در ترجمه خود حديث نياز به ترجمه جداگانه آن توضيحات ديده نشد.